Welzijn

We streven allemaal naar welzijn.

Waar we ook naar streven in de wereld, of het nu een relatie, een baan, een huis, gezondheid, een bepaald uiterlijk, een vriendenkring, een rustig hoofd, vrede, liefde, succes (wat we daar dan ook onder verstaan), waardering, voldoening, resultaat, minder stress, een betere wereld, of wat dan ook is; eigenlijk zijn we altijd op zoek naar welzijn.

Eigenlijk zijn we altijd op zoek naar ons prettig voelen, naar ons comfortabel voelen.

Eigenlijk zijn we altijd op zoek naar oké zijn, naar in orde zijn, naar wel zijn.

En dan gaan we op zoek in de buitenwereld. Logisch, want we denken (hebben geleerd) dat het daar te vinden is. We hebben geleerd dat er omstandigheden zijn die ons gelukkig kunnen maken. 

Maar je kunt je niet gelukkig voelen als je ‘ongelukkige’ gedachten hebt.

Het is onmogelijk om je gelukkig te voelen als je ‘ongelukkige’ gedachten hebt.

Het is onmogelijk om je gelukkig te voelen als je bange, boze, sombere, onrustige, geïrriteerde of andere onprettige gedachten hebt. 

Ook al verkeer je in de meest paradijselijke omstandigheden, je kunt die omstandigheden nooit voelen, je voelt altijd je gedachten.

Misschien kun je herkennen dat er momenten in je leven zijn geweest dat de omstandigheden ideaal waren en je je toch niet zo ideaal voelde? Of omgekeerd dat je je tijdens minder fijne omstandigheden toch best fijn voelde?

Geluk of welzijn komt van binnenuit. Het zit al in je. Het is je natuurlijke staat van zijn.

De enige reden dat je het niet voelt is omdat je altijd je gedachten voelt. Gedachten die je in dat moment iets anders laten geloven.

En voor wie een stapje dieper wil of durft te kijken: je bent zoveel meer dan dat ‘ik-je’ met al die gedachten, gevoelens en andere ervaringen.

Wat je in wezen bent is datgene waar alle ervaringen in verschijnen.
Wat je in wezen bent is datgene waar alles in verschijnt.
Wat je in wezen bent zou je ook ZIJN kunnen noemen.

Of WELZIJN.