Onschuldig misverstand

Terwijl we door het prachtige bos lopen vertelt ze me over haar dagelijkse ervaringen. Het mos, de kwikstaartjes en bloesem ontgaan. Want ze heeft een serieus probleem: ze heeft problematische gevoelens en ervaringen waar een oplossing voor moet komen. Misschien kan ik haar er wel vanaf helpen. Terwijl we lopen wordt me langzaam duidelijk dat we weer te maken hebben met hetzelfde onschuldige misverstand. Namelijk dat sommige gevoelens en ervaringen problemen zijn.

We kijken samen naar het inzicht dat onze gevoelens ons helemaal niets kunnen vertellen over iets externs. (onze capaciteiten, de situatie of onszelf). Het enige wat gevoel namelijk ten alle tijden weer kan geven is welke gedachten er op dat moment in het bewustzijn worden vastgehouden. Voel je je nerveus bij openbaar spreken? Dan zijn er nerveuze gedachten over openbaar spreken. Te simpel of een sterk verhaal? Kijk maar eens wat er gebeurd wanneer je aan je lievelingseten denkt, of een mooie herinnering. We voelen het denken.

Gedachten zelf zijn overigens neutraal. Kijk maar eens hoeveel gedachten voorbij komen waar je niks mee doet, die je niet serieus neemt. Die geen ervaring worden. Ze komen en gaan weer, pas als ze geloofd worden als realiteit, wordt het een gevoel.

Het is niet erg dat er gedachten worden geloofd en dat we gevoelens hebben. Het is alleen wel fijn als je weet hoe het werkt. Dan gaan we niet naar onszelf of de buitenwereld kijken voor schuld of defect. Geen enkel gevoel is dus fout of problematisch.

Als er dus gevoelens zijn van bijvoorbeeld verdriet, spanning, eenzaamheid, verwarring. Om maar een groepje gediscrimineerde 😉 gevoelens te noemen. Dan is dat enkel het denken wat er gevoeld wordt in dat moment, meer niet. Wij zelf blijven te midden van ieder gevoel onaangetast. Wij zelf zijn de observator van ieder gevoel.

Zoals de vrouw tijdens de wandeling eigenlijk kwam om van haar gevoel af te komen, bracht een nieuw inzicht haar dat gevoel nooit een probleem is. Dat ze zichzelf kon ontslaan van een continue gevoel inspectie. Met herwonnen mentale ruimte verlaat ze de sessie. In plaats van zo met haar gevoel bezig te zijn is ze nu veel meer aan het genieten van haar helderheid ten midden van ieder gevoel.

We zijn de heldere observator ten midden van ieder gevoel/ervaring. Het deed me denken aan de quote:

'In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer'

Een fijne week allemaal en ben jij of ken jij iemand die last heeft van gevoel discriminatie. Schroom dan niet om een helder maker te benaderen voor een vrijblijvend gesprek of wandeling in de natuur.
Geniet van het momenteel wel heel veranderlijke weer (zon, sneeuw, zon! wauw) dat we met dezelfde verwondering naar onze interne gevoelens mogen gaan kijken.