De sleutel naar rust of geluk
Onlangs was iemand na een yogales haar sleutels kwijt. Ze vroeg aan mij of ik haar sleutels had gezien. “Nee, ik heb niets gezien”, zei ik. “Maar ik had ze toch echt naast mijn matje neergelegd”, gaf ze aan. Ik herhaalde dat ik ze niet had gezien en vroeg of de sleutels misschien in haar jaszak zitten. Het leek erop dat ze mijn vraag niet hoorde, want ze zei: “Dan moet iemand anders ze mee hebben genomen, want ik weet toch zeker dat ik ze hier heb neergelegd.” Al snel uitte zij ook haar zorgen hoe ze nu toch zonder auto- en huissleutel thuis moest komen en of ze nu al haar plannen voor die dag nog wel zou redden. Ik vroeg nog eens voorzichtig: “Weet je heel zeker dat de sleutels niet in je jaszak zitten?” Ze voelde in haar jaszak en vond haar sleutels.
Haar zoektocht naar haar sleutels deed me ineens denken aan een zoektocht naar rust of geluk. We zoeken datgene wat we graag willen vaak buiten ons. We gaan bijvoorbeeld naar de yoga, maken boswandelingen (of drinken Boswandeling), douchen ijskoud, lezen zelfhulpboeken of schakelen hulp van coaches in. Als de rust of het geluk niet gevonden wordt, dan weten we daarvoor altijd wel een reden te bedenken. We geven (heel onschuldig) de schuld aan bijvoorbeeld de omgeving, aan de tijd of aan anderen waarom het (weer) niet gelukt is. Zo hoor ik weleens dat men zich niet kon ontspannen in de yogales vanwege de geluiden, de duur van bepaalde houdingen en de aanwezigheid van bepaalde personen.
Als de rust niet gevonden wordt, maken we ons vaak ook nog eens zorgen over de eventuele gevolgen. Zo heb ik zelf lange tijd iedere ochtend gemediteerd en intenties neergezet. Soms waren er dagen dat ik het vergat of te laat was opgestaan om mijn dagelijks ritueeltje te doen. Ik maakte mij dan onbewust toch wel wat zorgen of ik nu dan wel helder genoeg was voor mijn afspraak later op die dag en nam dan maar alvast allerlei mogelijke scenario’s door inclusief mijn eventuele reacties daarop. Volkomen nutteloos natuurlijk en vooral erg druk in het hoofd.
De sleutel naar rust en geluk ligt niet buiten ons. Het zit al in ons. Daarmee bedoel ik trouwens niet dat het ergens binnen in jouw lichaam zit. Maar je kijkt er vandaan! De rust of geluk (of welk verlangen dan ook), daar kijk je dus vandaan. Als je dat inziet, dan is het zinloos om nog als een hondje steeds achter je eigen staart aan te lopen. Je hebt de sleutel immers al in je eigen jaszak zitten.
Dit betekent trouwens niet dat ik nu nooit meer naar yoga ga, nooit meer mediteer of geen boswandeling meer maak (of drink). Ik ben er nog steeds dol op! Ik weet alleen dat we het niet nodig hebben. Dat maakt iedere ervaring een stuk ontspannender. Ook als je je sleutels kwijt bent.
